Alleen op de tandem

Ik voel me half. De andere helft zit namelijk voor de azaleafabriek in Noorwegen. Twee maal per jaar trekt hij naar het hoge noorden om zijn klanten te bezoeken. In kinderloze tijden ging ik gewoon mee, maar nu blijf ik dus achter. Samen met mijn kleine jongens. En voel ik me half.

Superman en ik, wij doen graag dingen “samen”. Dat gaat zo als je “in love” bent. De veeleisende azaleafabriek zorgt er jammer genoeg voor dat we weinig tijd hebben om samen leuke dingen te doen. Zaterdagen zijn hier grotendeels gewone werkdagen. Ik heb moeten strijden voor een jaarlijks verlof van net geen twee volle weken, wat een overwinning is als je weet dat onze allereerste zomervakantie 3 dagen Normandië was.

De mooie kant van de medaille is dat hij bijna altijd “thuis” is, aangezien we vlak naast de bloemisterij wonen. Willen we hem zien, dan kan dat. Tijdens de zomermaanden spring ik op mijn fiets, en rij tussen een half miljoen azalea’s op zoek naar de andere helft. Onze jongens zijn altijd te vinden voor een zoektocht naar hun held.

Dit alles om te kaderen dat er een echte leegte ontstaat als hij naar het noorden trekt. Ik zit dan alleen op onze tandem. De bloemisterij zonder de bloemist ligt er verlaten bij, ons huisje mist zijn warmte, mist het bekende geluid van de deur die opengaat, en het enthousiasme dat ontstaat bij het vooruitzicht dat papa eventjes stopt met werken.

Ik mis mijn alles. Er valt een vervelend gevoel in mijn lijf als hij er niet is. Anderzijds, zo alleen op de tandem moet je harder duwen om ergens te geraken. Zo herontdek ik twee keer per jaar mijn innerlijke kracht, besef ik dat ik het in mijn eentje allemaal kan bolwerken en verbaas ik mezelf met mijn georganiseerde aanpak. Maar een paar dagen om dat besef terug aan te wakkeren, is meer dan voldoende. Dat hij maar snel terug komt. Het is zoveel fijner om met twee te trappen en je compleet te voelen.

Neruda

Dit vond ik gisteren op Pinterest en het paste perfect bij mijn gevoel van de dag. Het bracht me trouwens naar dit. Wat een feest voor het oog zeg! Het effect is nog sterker als je op archive klikt.

10 gedachten over “Alleen op de tandem

  1. Omdat mijn lief zowat de helft van het jaar in het buitenland doorbrengt, durf ik te zeggen dat ik gewoon ben aan zijn afwezigheid. Ik verbaas me ook keer op keer over mijn zelfstandigheid die ik bij zijn terugkomst weer eens zo graag in zijn handen laat vallen. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn, maar soms moet je de confrontatie met je eigen sterkte kunnen ervaren om nadien weer van samen te kunnen genieten, denk ik.

    Like

  2. zo leuk moet dat zijn voor hem, dat je je liefde voor hem zo toont. en erg herkenbaar. ik ben ook zot van die van mij. ik vergeet het alleen heel soms een heel klein beetje… 🙂

    Like

  3. en ik maar zoeken
    naar een foto van jou
    en je alles
    herkenbare foto’s je weet wel
    of van jullie azaleakasteel
    moeilijk te vinden
    wel leuk om te lezen dat er mensen na 2 kinderen toch nog zo verliefd kunnen zijn …

    Like

  4. Pingback: 20 voor de prijs van 1 « Ineken

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: