Bonneke

Geplaatst op door

Nooit gedacht dat 2012 het jaar zou worden waarin ik afscheid zou nemen van allebei mijn grootmoeders. Ons bomma, bonneke zoals we haar vroeger noemden, is deze middag overleden. Een derde operatie op 6 weken tijd was er net iets te veel aan.

Ik schreef het hier al, een bijzondere madam. Apart ook. Geen twee zoals haar. Moeilijk te vatten in woorden, merk ik nu.

Ze was een sterke persoonlijkheid, met uitgesproken meningen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Enkel in heel intieme kring kwamen haar persoonlijkheid en verfijnde humor tot zijn recht, verdedigde ze met ingetogen stelligheid haar meningen. In alle andere omstandigheden verdween ze op de achtergrond, drong ze zich nooit of te nimmer op, verkoos ze zelfs vaak het aan haar te laten voorbij gaan. Ze was belast met een extreem overbezorgd hart, en zag ons in haar hoofd ontelbare keren te pletter rijden tegen een boom. Toch vond ze dat vooral voor ons een lastig gegeven, en excuseerde ze zich duizend maal voor de vraag om haar toch even te laten weten of we goed en veilig thuis gekomen zijn.

Ik hoop vooral dat zij nu goed en veilig aangekomen is. En rust vindt. Zich geen zorgen meer hoeft te maken. Al was ze veel te nuchter voor dergelijke ideeën.

Ik neem haar niet alledaagse, inspirerende manier van zijn mee. In mijn hart. Ze heeft er een plekje, samen met meme. Twee heel verschillende vrouwen, grootmoeders ook, die me op een heel andere manier geraakt hebben, maar allebei even diep.

13 gedachten over “Bonneke”

  2. Geen goed jaar, de familie slankt af … maar we komen dichter bij elkaar.
    Onze “verwekkers” leven verder in ons hart en lieten ons mooie herinneringen.

    Like

    Beantwoorden

  4. Prachtig omschreven, Ineke, iedereen die ze een beetje kende zal ze zich zo blijven herinneren. Waar ze ook zijn, ze waken over iedereen die ze lief hadden. RIP

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie