Na “Ineken” en “Ysabje” (jah, sorry Ysab, er komen blijkbaar door dit bericht veel mensen bij mij terecht, terwijl ze eigenlijk naar jou op zoek zijn) is “woordrapport” de zoekterm die na twee jaar bloggen het meeste volk trekt.

Speciaal voor al die mensen: wees welgekomen. Ik serveer u graag nog wat extra informatie. Wij zijn hier namelijk fan van de woordrapporten.

Bij de start van de paasvakantie was het terug zover. Ik kijk er elke keer weer naar uit om uitgebreid onze jongens te lezen door de ogen van de juf. Ze maken er echt werk van, daar op de leefschool. Per schooljaar krijgen de kleuters namelijk vier rapporten waarbij telkens een ander facet belicht wordt: welbevinden en betrokkenheid van je kind, hoe voelt je kind zich in de groep en hoe gaat hij/zij om met anderen, kan je kind kiezen en wat zijn haar/zijn interesses, evaluatie van de algemene ontwikkeling van je kind. Elk rapport krijgt er als extraatje een kindtekening bij. Tuur creëert voorlopig kleurrijk onherkenbaar moois, terwijl Jef schone kopvoeters uit zijn potlood tovert.

Ik lees onze jongens de rapporten ook voor. Iets wat spontaan tot stand kwam, is ondertussen uitgegroeid tot een traditie. Dat voorlezen vinden ze geweldig. Horen wat hun juf over hen schrijft. Het levert (voorlopig nog) stralende gezichtjes met blinkende oogjes op!

En oh ja, aan de enkelingen die hier terecht kwamen nadat ze “neef en nicht samen in bed”, “foto van wijf en haar lijf” en “hoe naai ik mijn zus” googelden: sorry, u bent aan het verkeerde adres.