Mijn hart voelen overlopen. Alleen zij slagen er in. Zo met hun tweetjes.
Ik geef toe, soms van ontsteltenis. Het overkomt me dat ik één milliseconde zeker weet dat ze niet van mij kunnen zijn. Vrijdag nog, toen ze plots roetzwart voor me stonden, nadat ze beslist hadden de binnenkant van de (gelukkig reeds afgekoelde) uitlaat met deskundige handjes aan een controle te onderwerpen. Mijn meisjesbrein kan er niet bij.
Maar het hart loopt vooral over van heftige liefde.
Bij de aanblik van de blonde krullen van de ene, of de donkere puppy-ogen van de andere, bij het voelen van terloopse handjes op mijn arm, of kronkelende lijfjes op zoek naar maximaal huidcontact, bij het horen van een bulderlach tijdens kietelbeurten, bij het afluisteren van gesprekjes tussen broertjes, bij het zien van die opengesperde oogjes terwijl hun favoriete verhaal voor de 236ste keer wordt voorgelezen, …
Dan gutst het met grote teugen over de rand van mijn hart. Die onvoorwaardelijke, grenzeloze liefde.
’t zijn kleine, lieve deugenietjes! Zaterdag mocht ik twee brave kleine sloeberkes entertainen en daarna in bed stoppen! Hopelijk hebben ze een goede nacht gehad! xxx
LikeLike
@ Bibi: Ja hoor. Jef vertelde dat “Briziet” gezeurd had met haar uurwerk, en dat ze een kwartiertje langer opgebleven zijn. 🙂
LikeLike
ooooh, de sloeber!!!
LikeLike
Die liefde kan je alleen voor je kids voelen,……de mijne is 13 en dit weekend lag hij zo mooi te slapen dat ik zeker 10 min heb staan kijken vol liefde voor ik hem wakker maakte,……
LikeLike
@ MissSATC: Alle moeders doen dat volgens mij, zo in het donker staan staren naar hun vredig slapende kinders.
LikeLike
absoluut. zalig, die zoet slapende sprotten.
LikeLike
ooooh, zo mooi omschreven. Ik heb ineens zin om nog eens naar boven te sluipen om ze te zien slapen….
LikeLike
Mooi geschreven. Jammer dat dat overgaat, die van mij zijn pubers en gaan later dan mij slapen, zouden ze dan ook bij mij komen kijken? 🙂
LikeLike
@ Hans: Wie weet … 🙂
LikeLike