36 ben ik. Voor de ene is dat jong, voor de andere (een beetje) oud. Het is in elk geval een hele tijd. Een tijd waarin allerlei beslissingen werden genomen. De allerbeste kan ik zonder problemen opsommen. Positieve impact in de vorm van een lijstje. Populair in Blogland en zal ongetwijfeld aangemoedigd worden door mijn coach tijdens mijn persoonlijke sessie. 🙂

1. 18 jaar: Ik beslis op kot te gaan in Brussel en psychologie te studeren aan de VUB. Ik was uitgekeken op Gent en wou iets anders. Dat mijn enige, maar favoriete neef er studeerde, gaf een duwtje. Ik betwijfel of ik nog steeds psychologie als studierichting zou kiezen, maar Brussel als leefomgeving heeft mijn blik vergroot, verruimd. Ik heb er ook haar ontmoet, wat me meer wijsheid heeft opgeleverd dan mijn diploma.

2. 23 jaar: Ik beslis mezelf een koppel borsten cadeau te doen. Ik had er geen, ook niet van die kleintjes. Was plat van voor. Olijfje van Popeye, zoiets moet je je voorstellen. Ik heb lang geloofd en gehoopt dat het wel goed zou komen, en dat ik op een morgen wakker zou worden met vrouwelijke welvingen. Niet dus. Hoogstwaarschijnlijk een gevolg van dit. Toen mijn geduld eenmaal op was, werd er actie ondernomen. Op 10/07/2000 was ik zeer tevreden met wat ik zag onder het laken,  na het ontwaken in een ziekenhuisbed. Het heeft mijn zelfbeeld, zelfvertrouwen, de hele psychologische rim ram en nog zo veel meer een boost gegeven. Ze gaven me vleugels, die borsten.

3. 27 jaar: Ik beslis ja te zeggen tegen een vriend die me wil voorstellen aan een toffe bloemist. Ik zag hem, hij lachte, en ik wist het. Hij gelukkig ook. Aangezien het een chronologisch lijstje is, staat dit op 3, maar deze beslissing wint eigenlijk goud. Hij is perfect. Voor mij. Hij maakt een beter mens van me. Samen zijn we verantwoordelijk voor twee energieke brokken schoonheid. Ze zijn mijn alles, mijn drie mannen.

4. 34 jaar: Ik beslis te starten met een blog. Wat stilletjes en anoniem begon groeide uit tot iets wat een plek verdient in dit lijstje. Het is mijn ding. Mijn cocon. Het werkt therapeutisch, brengt me rust. Moois, overpeinzingen, herinneringen delen. Delen met bekende en onbekende lezers. Bloggen maakt mijn kleine wereld ietsje groter, en de grote wereld ietsje kleiner. Op een fijne manier. Dat het gezond blijkt, is de kers op de taart. 🙂