Dag 5. Gisteren dus. Deden we nul de botten niks. Af en toe ons lui lijf eens in het zwembad laten glijden. Insmeren heeft nog het meeste energie gekost. Ik gaf zelfs het nemen van de vakantiefoto’s uit handen aan buurman Frank (zo sta ik er ook eens op), die vervolgens voorstelde om ons vlees op zijn bbq te gooien. We bereikten het toppunt van luiheid, het soort luiheid waar je moe van wordt. Om het thema van de dag geen oneer aan te doen, kwam er dus ook geen blogpostje. Met een dagje vertraging dan maar de gezinsfoto door buurman Frank.