Meer heb je niet nodig voor een geslaagde avond.
Gisteren deelde ik samen met Ysabje, Madrina en Inktvos, in de buurt van het vierde mooiste station ter wereld, een Chinese rijsttafel. We aten met stokjes. Zoals het hoort. De één al wat handiger dan al de andere.
Spannend was het. Niet dat het mijn eerste keer was. In mijn vorig leven als vrijgezel heb ik er wel een aantal gehad, maar nooit met vrouwen. Laat staan met drie tegelijk. Echt “blind” kon je de “date” niet noemen, want je leest elkaar, en dat geeft toch een basis. Een basis om meer met elkaar te delen dan de rijsttafel alleen.
Ik genoot van het eten, zelfs van het klungelen met stokjes en lange vingers, maar vooral van het gezelschap, en van het bijzondere gegeven om de mooie ziel achter een graag gelezen blog te ontmoeten.
Zo zie je maar, alweer een moment vol genot! Tof!
LikeLike
Oooh, zo schoon geschreven, Ineken!
Het was een gezellige avond, bedankt daarvoor. En zeker voor herhaling vatbaar (zelfs klungelen met stokjes ;-))
LikeLike
Pingback: Aan de Chinese rijsttafel « Madrina*
Het enige dat zomaar in mijn hoofd opduikt na het lezen van Madrina en daarna de link naar hier… vrouwen hebben het in zich om zomaar “de wereld” aangenamer te maken.
LikeLike
@ Bentenge: Wat een schoon compliment 🙂
LikeLike
ik las “rijstwafel” en vond het een beetje vreemd 🙂
LikeLike
@ marbelfriend: 🙂
LikeLike
Andere bloggers ontmoeten is altijd prijs.
LikeLike