Een vleugje romantiek op de blog, ter ere van cupido. Want romantiek, dat is zo aan mij besteed. Niet de commerciële, rode, hartvormige soort, maar de originele, gepersonaliseerde, less is more versie. Laat maar komen. Op eender welke dag. Het tovert een Julia Roberts smile op mijn gezicht.

Ik heb er dan ook eentje getroffen die er sterk in is. Ik zou hier probleemloos een project als “40 dagen met romantiek” kunnen vullen met wat hij, vooral tijdens onze beginjaren, als liefdesbetuigingen uit zijn mouw toverde. Maar laten we het bij de topper houden. Het aanzoek, waarmee ik verrast werd voor mijn 29ste verjaardag.

Naar goede gewoonte werden familie en vrienden uitgenodigd om een glaasje te drinken op het ingaan van mijn laatste jaar als twintiger. Tussen de drukte van drankjes en hapjes uitdelen, kreeg ik een zwart doosje in mijn handen geduwd. Een doosje dat ik herkende, want een aantal weken eerder zat er een blinkend nieuwjaarscadeautje in. Riskant, was het eerste dat door mijn hoofd schoot. En ook: laten we hopen dat het terug een voltreffer is. Twijfelend deed ik het doosje open en zag daar de mooiste halsketting ooit. Eentje van een originele, gepersonaliseerde, less is more collectie.

Ik stond aan de grond genageld. Staarde in het doosje, terwijl ik een twintigtal paar ogen in mijn rug voelde prikken. Het was kleine zus (wie anders?) die als eerste doorhad dat er iets heel aparts in het doosje zat, over mijn schouder gluurde, en de kreet sloeg die eigenlijk uit mijn keel had moeten komen.

Fijne herinnering, samen met de enthousiaste reacties van de vele getuigen.

Het feit dat het heel veel geduld vergde om met grote, grove tuinbouwhanden de kleine pareltjes op het koordje te rijgen, gaf nog dat extra vleugje romantiek. Sierteelt is dan ook zijn specialisatie! 🙂