Binnenkort geven mama en papa een feestje met als titel “155”. De ene wordt 59, de andere 61 en ze zijn binnen een aantal weken 35 jaar getrouwd. Als je dat optelt, kom je aan 155. Dat is al eens een reden om een feestje te geven.

Mijn familie feest graag, dus geven wij als cadeau voor het feestje van binnenkort een verrassingsfeestje. Een feestje met strik er rond dus. Er werd een gezellig bistrootje in Brussel afgehuurd, een lekker menu gekozen, wijn a volonté besteld, accessoires geknutseld en verzameld, een fotocollage-filmke in elkaar gebokst en gerekend hoeveel auto’s we nodig hadden om het gezelschap naar onze hoofdstad te verhuizen.

Alles perfect geregeld, want onze familie is gezegend met een aantal exemplaren waarbij het organiseren en regelen in de genen ingebakken zit. Handig dat dat is!

Eergisteren was het dan zover. Mama en papa werden elk apart met een smoes naar Brussel gelokt en na een aantal spannende minuten om ze op het zelfde moment op dezelfde plaats te krijgen, was de verrassing compleet. Missie geslaagd dus! Het was gezellig, lekker, en zoals papa zo mooi formuleerde: “een avond vol emotie”. We hebben er weer een mooie herinnering bij!