In een vorig leven was mijn superman bakker. Een hele goeie, naar het schijnt. Ik zou het niet weten, want hij was het lang voor ik hem leerde kennen. Zijn overheerlijke chocolademousse, een bakkersbroek (met wit-blauwe ruitjes), een doos oud bakkersmateriaal (die hij onlangs bij zijn ouders van zolder haalde), en vele verhalen over 3000 boterkoeken draaien op zondag, zijn de voor mij enige overblijvende bewijzen van deze periode.

In tijden van rusteloosheid door jobperikelen heb ik me meermaals afgevraagd hoe het leven als bakkersvrouw zou zijn. Dan leek het me wel wat om in Gent centrum samen met de man van mijn leven een gezellig bakkerijtje te hebben, lekkere broden en mooie taartjes te verkopen. Ik zag het al helemaal voor me. Het zou iets worden in de stijl van het winkeltje van Juliette Binoche in Chocolat 🙂

Maar we wonen dus tussen een half miljoen azalea’s en niet tussen een half miljoen boterkoeken, want de overschakeling van kneden naar kweken is te overbruggen als je ouders en broer in het vak zitten. Toen ik superman leerde kennen, moet ik bekennen dat ik het bloemisten op zich wel sexy vond. De azalea daarentegen iets minder. U heeft ze ongetwijfeld ook, de associaties met oude vrouwtjes, stoffige vensterbanken en ouderwetse “cachepots” …

Over de jaren heen is mijn waardering voor de azalea alleen maar gestegen. U heeft er geen gedacht van hoeveel werkuren er in zo’n plantje kruipen. Maar we blijven toch kieskeurig. Enkel de witte en de rode krijgen hier een plaatsje in een eigentijds potteke. Minstens even schoon als zijn chocolademousse lekker is! En je hebt er vergeleken met een duur boeket snijbloemen twintig keer langer plezier van. Echt waar! Bij deze dus een streepje reclame voor het product van mijn superman! Koop er ook eens eentje. En wie wat onderhoudstips wil, kan bij mij terecht.

Misschien organiseer ik ooit wel eens een give-away waarbij je in plaats van een zelfgemaakte sjakosch een zelfgekweekte azalea kan winnen 🙂

Zie eens hoe schoon!