Neen, geen recept voor een lasagne of een soepke. Daarvoor moet je ergens anders zijn. Ik ben trouwens niet het type dat recepten volgt. Dat gebeurt één keer per jaar, als de meisjes samen met hun wederhelften hier Nigella’s balletjes komen vreten. Ja sorry, dat is het meest gepaste woord, maar het is in elk geval een compliment voor de balletjes. Ik kook de rest van het jaar vooral uit de losse pols, improviseer met wat ik in de ijskast heb liggen, de laatste tijd zwaar geïnspireerd door wat ik daar allemaal voor lekkers zie verschijnen.

Maar daar wou ik het niet over hebben. Ik wou het hebben over de taalontwikkeling van ons schattig driftkikkertje. Hij pikt namelijk woorden snel op, en de minst voor de hand liggende eerst. Om het archief in evenwicht te houden, krijgt kleine Tuur hier ook een soundcloud, eentje met zijn favoriete woord. Hij scoort er mee bij iedereen, en het is tegelijkertijd ook het seizoen van de: