Mensen (die je) aan het lachen brengen. Het is het schoonste wat er is.

Je kinderen (die je) aan het lachen brengen. Dat is het allerschoonste wat er is.

Er lopen hier twee komieken rond van een heel ander genre. Tuur is meer het slapstick-type. Trekt gekke bekken en gooit zijn hele lijf in de strijd om ons aan het lachen te brengen.

Jef zijn humor is verfijnder.

Een voorbeeld.

Ergens vorige week maak ik couscous klaar. Het smaakt Jef, want hij schept zo’n 4 keer een extra portie op zijn bord. Ik merk op dat hij flink gegeten heeft en dat ik hem voortaan Jef Couscous noem. Ik ben een gelukzak, want niet alleen mijn couscous, maar ook mijn grapjes vallen hier in de smaak.

Twee dagen later hoor ik ’s morgens Jef uit zijn bed kruipen en richting ouderlijk bed strompelen. Hij blijft muisstil in onze pikdonkere kamer staan, wrijft nog even in zijn ogen en zegt vervolgens heel droog: “Goeiemorgen, het is hier Jef Couscous”.

Ik kan me geen betere manier bedenken om de dag te starten. Het was van LOLIB.  Laughing Out Loud In Bed dus. 🙂