Vier jaar geleden spendeerden wij onze dagen op een emotionele rollercoaster, tussen een kamer op de materniteit en de afdeling neonatologie. Het was eenzaam op die kamer, zo zonder baby. Bezoek was schaars. De wereld was amper op de hoogte van de onverwachtse geboorte van onze kleine held.

Een smsje van haar, toen redactrice bij Ketnet, bracht wat verstrooiing en ook een stroom van tranen. Stem rond een uur of 4 eens af op mijn zender, was de boodschap. Ik zie ons nog liggen met twee, in een ziekenhuisbed, met natte ogen starend naar de televisie. Schoon moment was het. Voor wie het toen gemist heeft, kijktekeerhierzie! 🙂