Een paar jaar terug kribbelde ik een bucket list bij elkaar, waarschijnlijk nadat ik een artikel in Flow gelezen had. Ik zal gedacht hebben, laten we dat eens doen. Zelf nieuwsgierig naar wat ik nog allemaal zou willen doen met en in mijn leven. Ik herinner me dat ik snel uitgeschreven was. Hard heb nagedacht om aan 10 punten te komen. En concludeerde dat ik eerder van het “we zien wel wat er mijn pad kruist, en beslis dan wat ik al dan niet meepik” type ben. Of zoiets. Dat heeft tot nu toe al verrassend goed gewerkt.
Van alle dromen die ik neerpende, is een oud huis in ere herstellen de oudste. Ik heb iets met oude huizen. Altijd gehad. Ik heb iets met inrichten. Ook altijd gehad. Geef me een ruimte en ik maak er een cocon van waarin ik me graag terugtrek. Mijn kamer in nummer 7, mijn drie verschillende koten in Brussel, mijn allereerste studio (een omgebouwd klaslokaal in een oud schoolgebouw) toen ik alleen ging wonen op het Casinopleintje in Gent, mijn appartement in hartje centrum van diezelfde zalige stad. Allemaal met plezier omgetoverd tot persoonlijke plekjes. Eén van mijn oudste dromen is dus om dat te doen met een mooi, oud huis.
Wij wonen momenteel naast de azaleafabriek. Lekker dicht bij de bloemen. Dat is vooral handig. Een hoek van de hangar werd door mijn superman tot huis verbouwd. Toen ik erbij kwam, werd er een extra verdiep gebouwd waarop ik mijn inrichtingskriebels los liet. Het is tof wonen. Maar het is geen oud huis.
In ons dorp staat een huis. Een heel mooi, oud huis. Een huis waarop ik elke keer ik er passeer, een blik werp. Een huis dat we allebei geweldig vinden, en waarvan we al lang zeggen: dat zou iets voor ons zijn. Ongeveer 4 jaar geleden fietsten we er voorbij terwijl een man de gevel in een nieuw kleurtje schilderde. Ik riep naar mijn superman: “wanneer zou dit nu eindelijk eens verkocht worden?”. “Nog niet onmiddellijk precies …” was het antwoord dat het fietsend gesprekje afsloot.
De week erop hing er plots een “te koop” bord aan de gevel. Het bord heeft er geen 24 uur gehangen, want toen we enthousiast informeerden bij het immokantoor, bleek het diezelfde dag al verkocht. We kregen zelfs geen kans … Ik weet nog dat ik die avond – we gingen toen eten voor mijn papa zijn 60ste verjaardag – een paar keer ventileerde hoe jammer het was dat het zo snel verkocht was. Zo op ons lijf geschreven.
Een paar weken later vertelde een kennis aan mijn ouders dat haar zoon een huis kocht in ons dorp. Hét huis, bleek al snel. We namen nog contact op of er eventueel interesse was om tegen een hoger bod te verkopen, maar dat voorstel kreeg geen gehoor.
Bijna exact drie jaar later (mei vorig jaar) kregen we een sms van dé zoon. Of er nog steeds interesse was in hét huis? Het startschot van een aantal spannende weken. Van rondleidingen, rekenen, overleggen, twijfelen, overtuigd zijn. Spannende weken met een … goede afloop!
Ik kan nog steeds niet geloven dat het echt waar is. Dat het van ons is. Dat we er waarschijnlijk een jaar na onze eerste rondleiding zelf zullen wonen. In ons droomhuis, en toch nog steeds handig dicht bij de bloemen.
Het werkt dus echt wel verrassend goed: afwachten wat er je pad kruist en dan beslissen of je het al dan niet meepikt. 🙂
ineken 
Het is niet alleen jouw plekje waar je steeds je inrichtingstalenten bovenhaalt … 😉 Er zijn precies al wat meer dingen van je bucket list die kunnen geschrapt worden wegens reeds in orde! Benieuwd naar wanneer het helemaal klaar zal zijn!
LikeLike
@ Kleine zus: Er staan al 2 ok’s als je goed kijkt (achter het lintje). 🙂
LikeLike
Nu zie ik het ja 🙂
LikeLike
Wat mooi dat die droom nu uitkomt. Zo spannend!
LikeGeliked door 1 persoon
Proficiat! Zo leuk dat dat huis toch terug beschikbaar werd. Ik neem aan dat er nog veel authentieke elementen in het huis zijn dan?
Wij zijn momenteel ook een oud huis aan het verbouwen, kleiner wel dan dat van jullie. Ik blog er af en toe over. Helaas gaat het traag bij ons, omdat we veel zelf doen en we er ook in wonen. Vandaag zou de bezetter de bovenste verdieping afwerken, ik ben benieuwd naar het resultaat!
Succes met de verbouwingen!
LikeLike
@ Gerhilde: Ja, nog heel wat authentieke elementen. Mijn favoriete deel is de oude serre met gekleurde venstertjes, achteraan het huis. Er groeit een hele oude druivelaar in. Moeten we wel nog helemaal renoveren … Ik kom eens langs op je blog om te lezen over de verbouwingen. Succes ermee!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. Die serre klinkt prachtig! Daar komen toch foto’s van op je blog? Jullie ook veel succes!
LikeGeliked door 1 persoon
Proficiat!
LikeGeliked door 1 persoon
Er volgen ongetwijfeld nog foto’s ?
LikeLike
@ Thomas: Ik denk het wel. 🙂
LikeLike
Ik hoop het alvast wel !
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, waw, zo tof! Wij hadden dat ook dikwijls, zoals in de film War of the roses: “if you ever consider to sell this house, please contact me” 😉
Uiteindelijk vonden we een verwaarloosd huis, en stukje per stukje geraakt het afgewerkt. Mensen verklaren ons dikwijls zot, maar als ze vragen of ik dat nog zou willen doen: volmondig ja!
Veel plezier met het verwezenlijken van jullie droom!
LikeLike
@ Heidi: Amai, je catapulteert me terug in de tijd met “War of the roses”. 🙂 Ja, ik herken het, we krijgen ook geregeld de opmerking dat het een prachtig huis is, maar ze blij zijn dat ze het zelf niet moeten doen. 🙂
LikeLike
Leuk om te lezen, proficiat.
LikeGeliked door 1 persoon
het is alsof het huis voelde dat je op hem/haar aan het wachten was. Je ziet: wachten levert op 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zaaaalig! En die serre, dat klinkt als de kers op de taart! Veel plezier met het organiseren, plannen, verbouwen. Jullie maken er ongetwijfeld iets moois en een echte thuis van! Ik kijk al uit naar jouw prachtige foto’s! X
LikeGeliked door 1 persoon
@ Elke: Dankjewel!
LikeLike
Ik hoop alvast dat we hier op je blog wel wat foto’s te zien krijgen van het hele verbouwingsproces en het resultaat want ik weet nu al dat dat super gaat zijn! De foto alleen al lijkt veelbelovend!
LikeGeliked door 1 persoon
@ Ilse: Ik doe mijn best! 🙂
LikeLike
Wat fijn dat jullie droomplekje toch nog van jullie werd!
LikeLike
Zo fijn voor jullie! Een huis met een naam! Was Mr Vanpeteghem een beroemd iemand? Toch geen orgelbouwer?
Succes!
LikeLike
Vanpeteghem was de burgemeester en oorspronkelijke bewoner van dit huis, dat gebouwd is in 1900. Zelf heb ik in dit huis gewoond van 1992 tot 2011. Mooi om te zien dat er nu een liefhebber in woont!
LikeLike
Oh, wat een leuke en spannende vooruitzichten hebben jullie! Veel succes en plezier met jullie droomhuis.
LikeLike
oh, heerlijk! geniet van het inrichten en jullie nieuwe woonplek.
LikeLike
Zalig!
LikeLike
Ik volgde je op IG, maar schandalig genoeg nog niet hier! WAT. EEN. HUIS!!! Het is inderdaad de moeite om te wachten op wat er je pad kruist. Zo is het bij ons ook gegaan: niet gezocht, het huis vond ons wel. En nu zitten we keigoed.
LikeLike