Gisteren stond onze kleine kleine man voor het eerst, ik schat zo ongeveer 10 lange seconden, helemaal-alleen-zonder-steun-recht. Zoals dat gaat met die eerste keren, had hij het zelf niet door. Hij was dan ook te druk bezig met de creatie van een knalrood hoofd door middel van heel hard krijsen met als reden het verbod om de ijskast voor een dertigste keer op rij te openen (één van zijn favoriete bezigheden: ijskast openen en kijken wat er allemaal te smikkelen valt).